- آیینه تال
آیینۀ چینی، آیینه ای که از قطعۀ آهن یا فولاد صیقل شده می ساخته اند، آیینۀ حلبی، آیینۀ رومی، آیینۀ رویین
معنی آیینه تال - جستجوی لغت در جدول جو
- آیینه تال (نَ / نِ یِ)
آیینۀ تل. آیینۀ حلبی. آیینۀ رویین
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نوعی آیینۀ کروی که به سمت داخل فرورفتگی دارد و اشیا را کوچک تر نشان می دهد، آیینۀ مقعّر
(نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
قاب آینه. آینه نیام:
دل را ز سینه در نظر دلستان برآر
آیینه پیش یوسف از آیینه دان برآر.
صائب
دل را ز سینه در نظر دلستان برآر
آیینه پیش یوسف از آیینه دان برآر.
صائب
(رَ مَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
آینه دار:
شهسوار من که مه آیینه دار روی اوست.
حافظ.
دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست.
حافظ.
، سرتراش. گرّای. سلمانی. حجّام. فصّاد
شهسوار من که مه آیینه دار روی اوست.
حافظ.
دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست.
حافظ.
، سرتراش. گرّای. سلمانی. حجّام. فصّاد
(نَ / نِ یِ)
لغت نامه دهخدا
آینۀ پیل:
ز آیینۀ پیل و هندی درای
خروش و نوا رفته تا دور جای.
شمسی (یوسف و زلیخا).
ز آیینۀ پیل و زنگ شتر
صدف را شبه رست بر جای در.
نظامی.
شغبهای آیینۀ پیل مست
همه شانه بر پشت پیلان گسست.
نظامی.
و رجوع به آینۀ پیل شود
ز آیینۀ پیل و هندی درای
خروش و نوا رفته تا دور جای.
شمسی (یوسف و زلیخا).
ز آیینۀ پیل و زنگ شتر
صدف را شبه رست بر جای در.
نظامی.
شغبهای آیینۀ پیل مست
همه شانه بر پشت پیلان گسست.
نظامی.
و رجوع به آینۀ پیل شود
آنکه آیینه در پیش دارد تا عروس و جز او خویشتن را در آن بینند، سر تراش سلمانی گرای دلاک حجام
کسی که آیینه را در پیش عروس یا هر کس دیگر نگه دارد تا خود را در آن ببیند، سلمانی، آرایشگر
